پورتال گروه سونی – طرح کلی قطعی – مفهوم طراحی بلندگوهای بی سیم | داستان ها

نماد بی سیم جدید

گوش دادن به موسیقی یک تجربه همیشه در حال تکامل است. اکنون که گوشی‌های هوشمند بسیار رایج شده‌اند، بیشتر از ما از گوش دادن به سی‌دی یا سایر رسانه‌های فیزیکی از پخش موسیقی لذت می‌بریم. یک راه راحت برای لذت بردن از دانلودهای دیجیتال و پخش جریانی نیز پدیدار شده است: بلندگوهای بی سیم. پیشرفت‌ها در بلوتوث و سایر فناوری‌های بی‌سیم باعث شده است که بلندگوهایی که می‌توانند موسیقی را روی تلفن یا پخش‌کننده موسیقی شما با کیفیت بالاتر پخش کنند – در هر کجای اتاق که هستید – جذاب‌تر از همیشه. اما این بلندگوهای جدید بدون محدودیت های گذشته در رسانه ها یا پخش کننده ها دقیقاً چگونه باید باشند؟ تصور بلندگوهای بی سیم نمادین جایی بود که این پروژه شروع شد.

متواضع و ساکت،
در ظاهر

نزدیک شدن به طراحی جدید برای بازار جهانی با کار میدانی در لندن آغاز شد. این شهر جهانی که خانه بسیاری در صنعت موسیقی است، جایی است که بسیاری از موسیقی در سراسر جهان از آن لذت می برند. چندین سرویس پخش در دسترس است، و سازندگان موسیقی و شنوندگان مشتاق در اینجا همچنان به شکل دادن به روندهای صوتی ادامه می دهند. لندن صحنه را برای طراحان از اروپا، توکیو و شانگهای برای ملاقات و همکاری با دیگران در طراحی آکوستیک و مکانیکی و برنامه ریزی محصول ایجاد کرد. طراحان از طریق یک سری بحث، رویکرد خود را در نظر گرفتند.

در این زمینه، طراحان همچنین مکرراً با مصرف کنندگان طراح و متخصصان صنعت موسیقی ملاقات می کردند. بررسی مجدد برخی از ایده های طراحی خشن از دریچه کلمات کلیدی این گفتگوها مطمئناً بینشی را به همراه خواهد داشت – امیدوارم به شکلی خالص و ساده. یکی از مفاهیم متقاعد کننده ای که به وجود آمد بلندگوهایی بود که با هم ترکیب می شدند. ساکت و متین با پاک کردن ماهرانه تمام آثار الکترونیکی معمولی، طراحی نمادین را آشکار خواهیم کرد.

ترکیبی هماهنگ

به منظور کشف مفهوم ترکیبی، ما در اتاق هایی که از بلندگوها استفاده می شود به دنبال الهام بودیم. اساساً اکثر اتاق ها از سطوح عمودی و افقی تشکیل شده اند. در مورد خود موسیقی، می‌توانیم موسیقی پخش‌شده به‌صورت بی‌سیم را تصور کنیم که دیگر به رسانه‌های فیزیکی خاصی متصل نیست، به‌نوعی در اتاق‌ها نفوذ می‌کند. در این راستا، ما به دنبال استخراج فضا به صورت نمادین بودیم. با جدا کردن ظاهراً بخشی از فضا، به صورت عمودی و افقی، فرمی را ایجاد می کنیم که در آن به نظر می رسد موسیقی از قبل ادغام شده است، نه اینکه یک حضور جدید به اتاق ها اضافه کنیم.