ما تمایل داریم با اشیاء مستقل با محبت رفتار کنیم، حتی چیزهایی مانند جاروبرقی های روباتیک که ظاهری انسانی ندارند.
از تمام روش‌های متهورانه و متفکرانه‌ای که در «Jobbing & Working» آینده را تصور می‌کنید، ما مدام به ایده شما درباره «branchmind» باز می‌گردیم. هنگام تصویربرداری از زندگی انسان‌های خردمند در سال 2050، تصور چیزی شبیه به یک ذهن شاخه‌ای – بخشی از آگاهی یک فرد که از خود منحرف شده است – دشوار نیست که مستقل زندگی کند و با انسانیت همزیستی کند. در این گزارش، ما از اصطلاح «همو-فرد» برای اشاره به این مفهوم استفاده کرده‌ایم. در دنیای داستان شما، یک ذهن شعبه می تواند هوشیاری خود را در یک ربات قرار دهد و در یک بدن فیزیکی راه برود. چگونه به این ایده رسیدید؟
بنابراین فکر می کنید شانس خوبی وجود دارد که شخصیت مجازی یک فرد بتواند مستقل زندگی کند. اگر چند دهه دیگر شاهد تسخیر شخصیت‌های مجازی در بدن‌های فیزیکی باشیم، تصور می‌کنید چه واکنشی نشان خواهیم داد؟
تصاویری از انسان ها در حالی پدیدار شد که در سال 2050 با نویسندگان علمی تخیلی آینده را مفهوم سازی می کردند. قطعه کوتاه «شغل و کار» که توسط تایو فوجی نوشته شده است، امکان یک سبک زندگی کاملاً جدید را برای سپردن «شغل» مورد نیاز برای زندگی به یک شخصیت مجازی-شخصی-آگاهی (شاخه)– به تصویر می کشد. و لذت بردن از “کار” در تعقیب دلیل وجودی خود.
علاوه بر این، این جلسات نمونه‌سازی علمی تخیلی، نمونه‌سازی طراحی را همزمان با ابتکار DESIGN VISION انجام دادند و سرویس «شبیه‌ساز زندگی» که از روش‌های مختلف زندگی آینده پشتیبانی می‌کند نیز در معرض دید عموم قرار گرفته است.*3 سونی برای نشان دادن راه به جامعه ای شاد که در آن انسان ها، هوش مصنوعی، ربات ها و سایر موجودات زنده در کنار هم زندگی می کنند، چه کاری می تواند انجام دهد؟ من نکات و درس‌های زیادی از داستانی که فوجی به نمایش درآورده بود به دست آوردم.*4
ما با تایو فوجی در مورد چشم انداز آینده ای که در آن این هویت های چندگانه در کنار هم وجود دارند و تأثیرات نمونه سازی علمی تخیلی مصاحبه کردیم.
در سال 2021، شانزده طراح نوظهور سونی و چهار نویسنده علمی تخیلی در طول شش ماه برای جلسات نمونه‌سازی علمی تخیلی گرد هم آمدند. تایو فوجی، که جلسات را رهبری می‌کرد، در جدیدترین داستان کوتاه خود، «شغل و کار»، به بررسی رابطه بین انسان‌ها و شخصیت‌های مجازی در آینده می‌پردازد. با او درباره این موضوع مفصل صحبت کردیم.
(بازچاپ شده از کتابچه DESIGN VISION Annual Report 2021 منتشر شده در اکتبر 2021)
(مصاحبه در 3 آگوست 2021 انجام شد)
به همین دلیل ممکن است ایده خوبی باشد که از طرح هایی که محبت بیش از حد را دعوت می کنند دوری کنید. تجربه کاربر همیشه باید به روز شود و اگر به روز رسانی با تصویر کاربر از محصول مطابقت نداشته باشد، ممکن است باعث ناراحتی آنها شود. جلوگیری از این نوع واکنش یک ملاحظات طراحی مهم خواهد بود.
مردم همچنین به اجماع رسیده اند که استفاده از 33 زبان توهین آمیز آنلاین نوعی افترا جنایی است. تا همین اواخر، مردم قلدری آنلاین را جدی نمی گرفتند و فکر می کردند “این فقط اینترنت است.” اما در حال حاضر، به عنوان نوعی افترا در نظر گرفته می شود. به همین ترتیب، ما در نهایت ممکن است افترا به یک شخصیت مجازی را هیچ تفاوتی با یک انسان ببینیم.
همان کدی که در سرویس‌های ابری خود را تکرار می‌کند، تقریباً دقیقاً مانند زمانی است که یک ارگانیسم کوچک به اندازه کافی خودش را تکرار می‌کند تا یک استخر کوچک آب را پر کند و سپس جمعیت خود را کاهش می‌دهد و در نهایت آن فضا یا منبع را با ارگانیسم دیگری به اشتراک می‌گذارد. به سختی می توان گفت که آیا این تحولات دیستوپیایی هستند یا خیر، اما اگر به آنها به طور عینی نگاه کنیم، می توانیم شروع چیزی را ببینیم که بی شباهت به این نیست که اشکال خاصی از حیات جایگزین دیگران در اوایل تاریخ زمین شد.
*3 طراحی آینده با نویسندگان علمی تخیلی: ONE DAY، 2050 / نمونه سازی علمی تخیلی
*4 دیدار علمی تخیلی با طراحی برای شکل دادن به امیدهای آینده: میزگرد طراحان در DESIGN VISION 2021
منبع: https://www.sony.com/en/SonyInfo/design/interviews-lectures/fujii/
نظر مصاحبه کنندهفومیتاکا اوزاکی، تولید کننده تحقیقات، مرکز خلاق، گروه سونی
DESIGN VISION یک پروژه تحقیقاتی طراحی اصلی در سونی است که روندهای اجتماعی را پیش بینی می کند و مسیری را که آینده ممکن است طی کند را بررسی می کند.
در این ابتکار، خود طراحان مرکز خلاق، تحقیق و مصاحبه انجام می دهند که منجر به تحلیل و پیشنهاد می شود.
در سال 2021، DESIGN VISION از طریق تکنیک جدید نمونه سازی علمی تخیلی برای بررسی احتمالات، پس‌کستینگ را اجرا کرد.
برای آینده ای بهتر این بازنشر یک مقاله مصاحبه از آن گزارش تحقیقاتی با تایو فوجی است،
یک نویسنده علمی تخیلی که در نمونه سازی علمی تخیلی شرکت کرده است.
اشخاص مجازی و حقوق بشر:
اکنون زمان شروع است
الهام‌بخش این ایده، داستان کوتاهی به نام «شغل و کار» بود که توسط تایو فوجی برای این جلسات نمونه‌سازی علمی تخیلی نوشته شد. برخی چیزها در توسعه متاورژن ها به وجود می آیند. یکی از آنها موقعیتی است که در آن دنیای واقعی و فیزیکی همزمان با فضاهای مجازی متعدد وجود دارد. ممکن است شروع کنیم به تمایز بسیاری از شخصیت های مجازی – “افراد”*2 که شخصیت‌های خود ما را تکرار می‌کنند – به طور همزمان در این فراجهان.
من فکر می کنم برای یک کسب و کار ماجراجویی بزرگی است که آینده ای را تصور کند که هنوز محقق نشده است. من همچنین فکر می‌کنم که عقب‌نشینی از آن آینده تصوری، فرصتی عالی برای کسب‌وکار فراهم می‌کند تا درباره اینکه امروز کجا هستند و چگونه به آنجا رسیده‌اند، فکر کنند. تصور آینده دشوار است، اما توضیح اینکه چگونه شرکت شما در طول سی یا پنجاه سال گذشته تکامل یافته است، بسیار ساده تر است. اگر همین مسیر و سرعت را حفظ کنید، می توانید از فکر کردن به آنچه در سی یا پنجاه سال دیگر اتفاق می افتد، ارزش زیادی به دست آورید. انجام این کار به شما امکان می‌دهد جهش‌های رو به جلو و موفقیت‌های بزرگ‌تری را تصور کنید تا اینکه فقط بیهوده به آن فکر کنید. سپس، می توانید برنامه ریزی کنید که چگونه آن آینده را به واقعیت تبدیل کنید. من دوست دارم بسیاری از شرکت های مختلف این روش را امتحان کنند.
یکی از آن مضامین «هومو دیویدوال» است.
البته، خود اصلی شخص نیز اجازه سوء استفاده از آنها را نخواهد داشت. یکی از مزایای نمونه سازی علمی تخیلی این است که به ما امکان می دهد تصور کنیم و برای چگونگی تکامل حکومت در این زمینه ها آماده شویم.
