پورتال گروه سونی – Possi | داستان ها

Possi، مسواک کاملاً جدید برای والدین برای کمک به فرزندان خود برای تمیز کردن دندان هایشان،
باعث می شود مسواک زدن چیزی که بچه ها می توانند از آن لذت ببرند – بدون سر و صدا کردن.
این بخش بزرگی از کاری است که Sony Design انجام می دهد: سرگرم کننده تر کردن کارها.
با نگاهی به آینده، این تیم در مورد بهره برداری از قابلیت های خلاقانه خود هیجان زده است
زندگی روزمره مردم را با یک عنصر لذت اضافی پر کنید.


منبع: https://www.sony.com/en/SonyInfo/design/stories/possi/وقتی MV “Possi and Eeahh” منتشر شد، در شبکه های اجتماعی اوج گرفت. محتوا نه تنها در جمعیت اصلی والدین مخاطبان پذیرا و رو به رشدی پیدا کرد، بلکه تلاش سرمایه‌گذاری جمعی نیز به هدف خود رسید. ما از تیم در مورد تجربیات آنها در کار بر روی یک MV – یک عنصر حیاتی برای موفقیت پروژه – پرسیدیم.

ما بخشی از تیم مرکز خلاق هستیم که با شرکت‌هایی خارج از چارچوب سونی همکاری می‌کند. با کار با افراد و مشاغل مختلف از هر بخش، ما همیشه به دنبال فرصت هایی برای ایجاد ارزش جدید و تبدیل جهان به مکانی شادتر هستیم.

جوگانوایجاد یک آهنگ موضوعی و ساختن یک موزیک ویدیو زمینه های کاملاً جدیدی برای من بود، اما تصمیم گرفتم آن را اجرا کنم زیرا می خواستم به Kyocera و Lion کمک کنم تا چشم انداز خود را ببینند – یک ابتکار تجاری جدید برای تسهیل زندگی برای خانواده هایی با فرزندان خردسال – از طریق. این پروژه به اهداف تامین مالی جمعی خود دست یافت، که بدون پاسخ مشتاقانه پیام ما از دو شرکت ممکن نبود. فکر می کنم پوسی شروع بسیار خوبی دارد. اگر همه چیز خوب پیش برود، پوسی ممکن است جایگاهی را ایجاد کند. چه کسی می داند؟ حتی ممکن است پوسی را روی تی شرت ببینیم. من مشتاقانه منتظر هستم که بخشی از این رشد باشم.

تیم های خلاق چه می کنند؟
دم از زندگی به ارزش های جدید

هوسوداهر زمان که چیزی جدید طراحی می کنم، چه پوسی یا هر چیز دیگری، همیشه بر ایجاد یک چشم انداز تمرکز می کنم – یک جهان بینی روشن. کلید ایجاد یک جهان بینی خوب، نگاه مداوم به چیزها از دیدگاه کاربر است. برای محصول Possi، من می‌خواستم همه چیز را از دریچه واقعی و عینی ببینم. به همین دلیل است که از خاک رس کاغذی درست کردم، آنها را در دستشویی گذاشتم، آنها را در اتاق نشیمن قرار دادم، و سعی کردم ذهنیت خود را در چگونگی نقش مسواک زدن در زندگی روزمره والدین و کودکان ریشه کنم. وقتی با فرم‌ها بازی می‌کردم، دمی را در یک طرف می‌گذاشتم و اشیاء را «راه می‌رفتم»، جهان‌بینی مورد توجه قرار گرفت: می‌توانیم پوسی را به دوستی دوستانه و دوست‌داشتنی تبدیل کنیم که بچه‌ها دوستش داشته باشند. زمانی که تیم خلاق شروع به ادغام منابع خود کردند، این دیدگاه لایه‌های جدیدی به خود گرفت و درهایی را به روی شیوه‌های بیان جدیدی باز کرد که هرگز به تنهایی به آن فکر نمی‌کردم. کار کردن بر روی پروژه Possi واقعاً سرگرم کننده بود و من واقعاً فکر می کنم که ما به ارزش جدیدی روح دادیم.

توسط Kenichiro Yoshida

Kenichiro Yoshida